Praktyczne porady dotyczące radzenia sobie z apodyktycznymi rodzicami

Młoda kobieta z blond włosami o gniewnym wyrazie twarzy, z parą białej pary wydobywającą się z jej uszu na szarym tle.
R E K L A M A

Życie z apodyktycznymi rodzicami przypomina więzienie. Kontrolują i narzucają ci swoją wolę, organizują wolny czas. Mówią jak masz żyć, gdzie pracować i z kim się przyjaźnić. Trudno jest wyzwolić się spod skrzydeł nadopiekuńczej matki i despotycznego ojca, ale nie wolno żyć tylko pod czyjeś dyktando

Jak zachowują się toksyczni rodzice?

Apodyktyczni rodzice chcą decydować o wszystkim. Bywają bezwzględni i nie znoszą sprzeciwu. Nie pozwalają usamodzielnić się dziecku. Uważają, że wszystko robią z miłości, bo świat jest zły i niebezpieczny. Narzucają swoje zdanie, aby ustrzec swoje dzieci przed błędami. Są starsi i doświadczeni, więc zawsze wiedzą lepiej, ale nie widzą jaką krzywdę wyrządzają takim postępowaniem.

Często bywa, że zmuszają swoje dzieci, aby poświęciły im życie. Wtrącają się, rozkazują i dyktują co mają robić, są bardzo wymagający. Nie dostrzegają tego, że w pewnym momencie dzieci stają się dorosłe, więc mogą żyć według własnego pomysłu na życie, traktują ich jak swoją własność. Nie potrafią okazywać miłości, w relacjach są surowi. Domagają się szacunku, a w zamian poniżają i obwiniają za niepowodzenia. Na każdym etapie można odseparować się od toksycznych rodziców, ale trzeba odnaleźć w sobie wiele siły.

Jak stawiać granice toksycznym rodzicom?

Najważniejsze jest to, aby nie bać się mówić szczerze o swoich uczuciach. Najtrudniej jest przyznać się przed samym sobą, że jesteśmy pod czyimś wpływem, ale nie powinniśmy się tego wstydzić, lepiej wcześniej zdać sobie sprawę i zmierzyć się z tym problemem. W takich sytuacjach trzeba być bardziej asertywnym, to znaczy wyraźnie zaznaczyć granice i głośno powiedzieć: mamo jestem już dorosła i chcę cieszyć się życiem. Czasem dobrze jest puścić wodze nad emocjami i w kłótni wylać żal, ale warto też zachować spokój i nauczyć się panować nad własnymi nerwami.

R E K L A M A

Należy pamiętać, że to co robisz wcale nie musi podobać się rodzicom, ale nie wolno też zapominać, że ludzi nie można zmieniać na siłę. Trzeba kochać ich takimi jakimi są, a niektóre rzeczy po prostu ignorować.

Poszukaj w swoim otoczeniu osób, od których otrzymasz akceptacje. Odzyskasz pewność siebie i nabierzesz dystansu. Naucz się rozmawiać z rodzicami o tym co nie podoba ci się w ich zachowaniui sprawia, że jesteś nieszczęśliwy. Pokaż im w jaki sposób ranią twoje uczucia. Pomyśl o terapii. Z pomocą psychologa odzyskasz obniżoną samoocenę, a także dowiesz się jak powinien wyglądać prawidłowy model rodziny.

Spróbuj na nowo zbudować relacje z najbliższymi, aby wprowadzić harmonie w życie. Kolejnym ważnym krokiem jest wyprowadzenie się z domu, dzięki temu poczujesz, że jesteś niezależny. To idealne rozwiązanie dla tych, którzy chcą wreszcie poczuć się wolni.



R E K L A M A


UDOSTĘPNIJ TREŚĆ NA FACEBOOK LUB EMAIL: