W sklepach i na targowiskach obfitość jabłek. Mimo tegorocznej suszy urodzaj na te owoce jest wielki. Warto skorzystać – jabłka są wspaniałe, to bomba witaminowa. Owoc urody – do jedzenia tak po prostu, na szarlotkę, do ryżu, na zupę jabłkową, a także – do sporządzenia super zdrowego octu jabłkowego!
O zaletach chrupania świeżych jabłek nie trzeba nikogo przekonywać, ale i ten osobliwy „przetwór” jakim jest ocet jabłkowy, ma niezwykle cenne właściwości. Nie tylko kulinarne, ale zdrowotne!
Właściwości lecznicze octu znane są od wieków, od przysłowiowego starożytnego Egiptu. Ale nie stał tam na kuchennej półce, częściej w lekarskiej torbie! Egipcjanie używali go do przemywania ran, dawali do picia zawirusowanym chorym. Oczywiście, stosowali go także w kuchni. Podobno podczas uczt Kleopatra niczego sobie nie odmawiała, próbując każdego dania. Jednak na koniec uczty służące przynosiły jej puchar z octem jabłkowym, rozcieńczonym wodą w proporcji 1:1. Po wypiciu takiej mikstury Kleopatra nie cierpiała nigdy na niestrawność.
Legioniści rzymscy podczas wypraw wojennych pili wodę z octem, bo taki napój doskonale gasił pragnienie, a jednocześnie stanowił płyn chroniący przed chorobami zakaźnymi. Znana z Nowego Testamentu scena, gdy żołnierze rzymscy podają Chrystusowi na krzyżu gąbkę nasączoną octem może się nam ukazać w nowym świetle. Może był to akt litości i współczucia, ponieważ legioniści znali go jako napój szybko gaszący pragnienie. Przyjęło się jednak interpretować ten gest jako dodatkową torturę.
Ocet jabłkowy – właściwości lecznicze
Co zatem sprawiało, że ocet jabłkowy był tak chętnie pijany w różnych epokach? Napój zawiera kwas jabłkowy, który łącząc się z zasadami i substancjami mineralnymi tworzy glikogen, a ten reguluje cykl menstruacyjny, polepsza stan naczyń krwionośnych, sprzyja tworzeniu się czerwonych krwinek (czego nie potrafi ocet winny ani spirytusowy – te rodzaje octu niszczą bowiem czerwone krwinki!). Poza tym ocet zawiera wyjątkowo dużo potasu, który reguluje pracę hormonów. Zatrzymuje cenne minerały: wapń, żelazo, magnez, chlor i krzem w organizmie. W occie jabłkowym jest około 20 najważniejszych substancji mineralnych i mikroelementów, cenne substancje balastowe, cały szereg fermentów i aminokwasów. Kwas octowy ma potwierdzone działanie antybakteryjne i antyseptyczne.
Zawiera też, podobnie jak świeże jabłka, dużo pektyny. Jest to składnik błonnika. Pektyna wspomaga odchudzanie, spalanie tłuszczu, obniża poziom cholesterolu we krwi, poprawia stan naczyń krwionośnych, zapobiega miażdżycy, nadciśnieniu. Zawiera także witaminę E, uważaną przecież za jeden z najsilniejszych przeciwutleniaczy.
Ocet ma działanie przeciwbakteryjne, obniża poziom glukozy we krwi, wpływa korzystnie na układ krążenia.
Kulinarnie
Ocet jabłkowy używany jest jako dodatek do sałatek i dań mięsnych. Sporządza się z niego różnego rodzaju sosy – winegret, albo na jego bazie, tyle że wzbogacone dodatkami (musztardą, pesto itp.). Niezastąpiony (i zdrowszy!) w marynatach.
Odradzany
Ocet, nie tylko jabłkowy, jest generalnie niewskazany dla osób chorujących na żołądek, wrzody, mających problemy z układem pokarmowym. Nie powinno się go wypijać bezpośrednio w większych ilościach, najlepiej łyżkę lub 2 – rozcieńczać w szklance wody i wypijać na czczo lub do posiłku 1-2 razy dziennie. Czysty ocet jabłkowy może uszkadzać szkliwo zębów. W nadmiernej ilości może tez podrażnić i poparzyć jamę ustną i przełyk. Ostrożnie do stosowania octu jabłkowego powinny podejść osoby przyjmujące leki obniżające poziom glukozy we krwi.
Dieta octowa
Coś dla chcących stracić kilogramy w naturalny sposób. Polega na piciu napoju sporządzonego z 1 łyżki octu na szklankę zimnej lub ciepłej wody. Taki drink należy pić 3 razy dziennie przed jedzeniem – rano, w południe i wieczorem.
Ważne jednak, aby robić tygodniowe przerwy, ponieważ możemy nadwyrężyć żołądek.
Ocet jabłkowy – przepis
Ocet jabłkowy można kupić w ekologicznych sklepach, ale frajdą będzie zrobienie go samodzielnie, zwłaszcza że surowca nie brakuje! Potrzebne będą:
- 1 i ½ kg kwaśnych jabłek (najlepiej antonówki, dojrzałe)
- 1 i ½ l wody
- 3-5 łyżeczek miodu lub cukru
Pokrojone jabłka wkładamy do szklanego, wyparzonego słoja. Zalewamy osłodzoną, przegotowaną, letnią wodą. Przykrywamy gazą. Jabłka powinny być zanurzone, inaczej mogą zacząć pleśnieć. Słój odstawiamy w ciepłe miejsce, gdzie panuje temperatura między 20-26 stopni C. Fermentacja trwa od 2 do 5 tygodni. Kończy się, gdy woda przestaje się pienić, wtedy przecedzamy owoce z octem przez gazę, do wyparzonych butelek, aby uzyskać czysty płyn. Ocet jabłkowy można przechowywać przez kilka lat, sam jest konserwantem. Dojrzały ocet (zapach owoców, smak octu, lekko mętnawy) nie tworzy bąbelków fermentacji alkoholowej.