Cechą charakterystyczną każdego języka jest jego zmienność. Wraz z migracjami ludności każdy język zyskuje nowe słowa, czasem zmienia się akcent, pisownia, a nawet alfabet. Czy zauważyliście jak wiele wspólnych słów ma angielski z innymi językami, szczególnie z niemieckim i francuskim? Brzmią inaczej, ale pisownia jest nieraz bardzo podobna. Jak powstał i jak kształtowały się dzieje najpopularniejszego języka na świecie?
Historia języka angielskiego
Za początek historii języka angielskiego uznaje się zwykle wiek V kiedy to wyspy brytyjskie zostały opanowane przez plemiona Anglów, Sasów I Jutów. To dzięki nim powstał język staroangielski (Old English) należący do języków germańskich (ludy tubylcze wysp posługiwały się językami celtyckimi). W staroangielskim wyróżniamy dialekty anglijski, kentyjski i zachodniosaksoński. Ze staroangielskiego zachowało się sporo słów takich jak water, strong czy czasownik to be, poza tym zbytnio nie przypominał on dzisiejszego angielskiego, zarówno pod względem wymowy, jak i pisowni. Plemiona Anglów, Sasów i Jutów nie posługiwały się alfabetem łacińskim, ale zapisem runicznym. Wymowa była twarda, przypominająca bardziej język niemiecki.
Na skutek chrystianizacji (VI wiek) do języka wprowadzono trochę łacińskich i greckich słów, które funkcjonują do dzisiaj (na przykład economy, android, idea). Z powodu najazdów Wikingów (VIII-XI wiek) pojawiły się także nowe słowa (egg, give, husband, knife, run). Lecz dopiero w wieku XI język przeszedł wielką metamorfozę na skutek inwazji Normandów. Powstaje język średnioangielski (Middle English). Za przełomową datę uznaje się rok 1066, kiedy rozegrała się bitwa pod Hastings wygrana przez Wilhelma Zdobywcę. To początek panowania dynastii Tudorów, któremu towarzyszy silny wpływ francuskiego (słowa takie jak liberty, very, dress, toast) oraz łaciny (military, manual, library). Zmienia się wymowa niektórych głosek, staje się miększy. Ta przemiana dotyczy głównie południa Anglii, okolic Londynu. Na peryferiach kraju zachowały się starsze odmiany języka.
Jeszcze dzisiaj można zauważyć jak odmiennie brzmią dialekty dalszych regionów Wielkiej Brytanii, na przykład szkocki, który jest twardy i przypomina trochę niemiecki i języki skandynawskie. Ciekawostką jest też język walijski, ciągle używany, który należy do języków celtyckich. To prawdziwy relikt. Ale wracając do meritum… Renesans to okres rozkwitu języka angielskiego (kolejny etap to nowoangielski – Modern English). Na skutek popularyzacji druku i alfabetu łacińskiego język wzbogaca się o nowe słowa. Powstaje coraz więcej ksiąg i tekstów pisanych w ogóle. Przyczynia się do tego także twórczość wielu artystów, w tym Williama Shakespeara.
Nieustanna ewolucja języka angielskiego
Angielski nadal się zmienia. Wraz z intensyfikacją migracji, zaczęły pojawiać się w nim słowa z odległych zakątków całego świata. Popularne tomato i potato to wpływ języka hiszpańskiego i portugalskiego balcony pochodzi z Włoch a barbeque z języka karaibskiego. Z Azji przywędrowały takie słowa jak shogun czy caravan, z Afryki – zombie. Również popularyzacja internetu wzbogaca angielski, dostarczając mu nowych słów, takich jak chociażby googling. I choć angielski brzmi inaczej w USA, inaczej w Irlandii, a jeszcze inaczej w Indii, to wciąż bazuje na tych samych regułach gramatyki. Jest to najpopularniejszy język na świecie, który za swój ojczysty uznaje ponad 300 mln osób.